Windparken op zee een belangrijke bijdrage leveren aan de hedendaagse productie van hernieuwbare energie. Door het plaatsen van structuren in een offshore omgeving, nieuwe technische uitdagingen bij het ontwerpen ontstaan. Een van de belangrijkste uitdagingen is het optimaliseren van de stichting van offshore monopile turbines, die een derde van de totale bouwkosten vertegenwoordigt. Om deze kosten te verminderen meer fundamenteel inzicht in het gedrag van de dure erosiebescherming rond een monopile nodig is. Een statisch stabiele constructie aanpak wordt momenteel gebruikt (geen steen bewegingen), wat resulteert in grote, moeilijk te plaatsen stenen. Nieuwe inzichten in het gedrag van erosiebeschermingen zou kunnen leiden tot een concept waarbij een voorgeschreven beweging van de stenen zou worden toegestaan, die zou leiden tot een goedkoper en gemakkelijker om de structuur te plaatsen. Het onderzoek wordt uitgevoerd met behulp van twee experimentele installaties (golfgoot en golftank) en een numerieke golfgoot in OpenFOAM worden uitgevoerd. Nieuwe experimentele proeven zal zich richten op de dynamische stabiliteit van de erosiebescherming (beschadigingen initiatie en evolutie), door uitbreiding van de parameterbereiken (waterdiepten, huidige en golfomstandigheden) voorbij bekende grenzen. In de golftank zal modeleffecten, schaalvoordelen en 3D-effecten onderzocht. Numerieke modellering met behulp van dezelfde maquette set-up zal aanvullende gegevens en inzichten, het bereiken van een geïntegreerde aanpak van het onderzoek op de schurende processen. Een nieuwe schaalvervorming methode sanering voor de waargenomen omvang effecten zullen worden ontwikkeld.