Onderzoek wordt gevoerd naar de vraag of de filterprocedure die bij cassatieberoepen voor de Raad van State verplicht moet worden doorlopen om te bepalen welke cassatieberoepen al dan niet ten gronde zullen worden behandeld, in de praktijk efficiënt en houdbaar is in het licht van haar doelstellingen en vanuit het oogpunt van de rechtsbescherming en de beginselen van behoorlijke rechtspraak. De werking van de filterprocedure in de praktijk en de concrete invulling en toepassing van de toelaatbaarheidscriteria door de Raad van State worden daarbij geëvalueerd.