Dit doctoraatsonderzoek evalueert kritisch het wereldwijde mensenrechtensanctieregime van de EU (EU GHRSR) om de voorwaarden te bepalen waaronder de EU bepaalde normen en individuen voorrang geeft boven andere om sancties op toe te passen en de factoren die de volledige toepassing ervan beperken. Door gebruik te maken van een op normen gebaseerde sociaal-constructivistische theorie en een multivariate verklarende benadering, zal het onderzoek het beleidsproces van sanctietoewijzingspraktijken achter het GHRSR van de EU deconstrueren.