Raman spectroscopie is een analysemethode die heel wat voordelen biedt voor de analyse van archeologische en kunstvoorwerpen. De methode is niet-destructief  en laat toe om de moleculaire samenstelling van de objecten te bestuderen. Dit onderzoek kan bijdragen tot de herkomstbepaling of het onderzoek naar productieprocessen. Aangezien het een moleculaire techniek is, kan Ramanspectroscopie ook bijdragen tot het onderzoek naar kristalvorming en degradatieprocessen. Bovendien heeft deze methode een uitstekende ruimtelijke resolutie, wat ons in staat stelt om, gecombineerd met een stabiel gemotoriseerd systeem en geschikte dataverwerkingstechnieken, een beeld te vormen dat de ruimtelijke verdeling van de moleculen over een oppervlak weergeeft. Zodoende kan moleculaire en ruimtelijke informatie aan elkaar gekoppeld worden. Het voorgestelde onderzoek wil de voor- en nadelen van Raman spectroscopie en macro-Raman mapping binnen de archeometrie verder exploreren en uitdiepen.