Stamverwonding is een contractie-geïnduceerde schade aan de skeletspier, ook bekend als overbelast of gescheurde spieren. Het is een veel voorkomende en vaak terugkerende blessure in de meeste teamsporten en sprintactiviteiten en komt vooral vaak voor in de spieren van de hamstrings. Een beter inzicht in de predisponerende factoren zouden het mogelijk maken om de hoge incidentie van strain injury in sport te verminderen. De huidig ​​project onderzoekt of atleten met een hoog percentage snelstrengspiervezels zijn meer vatbaar voor blessures dan sporters met overwegend slow-twitch-vezels. Een onderliggende mechanisme zou een opeenhoping van spiervermoeidheid kunnen zijn bij de eerstgenoemde als 1) snelstrengvezels een aanzienlijk vertraagd herstel na vermoeidheid en 2) vermoeidheid is een bekende risicofactor voor blessures.

Een snelle spiertypologie lijkt een logische risicofactor voor strain injury, zoals in vitro is gesuggereerd experimenten. Nochtans, werd het nooit getest in de daadwerkelijke sportbevolking, omdat enige beschikbare methode om spiervezelsamenstelling te kwantificeren was een histologische evaluatie van een invasieve spierbiopsie. Toch hebben we recent een niet-invasieve methode ontwikkeld in atleten van proton magnetische resonantie spectroscopie. Dit zal ons in staat stellen om te onderzoeken, in een topsportbevolking, als spiertypologie een risicofactor is en, belangrijker nog, om richtlijnen voor adequaat te ontwikkelen hersteltijden van intensieve training op een gepersonaliseerde manier, met als uiteindelijk doel te verminderen spanningsletsel incidentie in de sport.