In dit onderzoek worden het museum en de tentoonstelling verkend als ruimtes waarin het paradigma van kennisconstructie is verschoven naar het paradigma van betekenisconstructie. De focus ligt in het bijzonder op wetenschapsmusea, waar objecten klassiek los van context en betekenis worden gepresenteerd. De studie richt zich op het museum als een plaats voor zingeving en betekenisvorming, waarbij het cureren wordt beschouwd als een performance die de transformatie van het passieve kennisobject naar een actant centraal stelt—en het museum als een entiteit die denkprocessen bij de bezoeker activeert. Deze studie onderzoekt hoe de curator objecten kan "opladen" om zo een meerlagige betekenis te ontsluiten.

Het Gents Universiteitsmuseum (GUM) fungeert in dit onderzoek zowel als casusstudie als experimenteerplatform. Enerzijds wordt het GUM geanalyseerd om inzicht te krijgen in de dynamiek van betekenisgeving binnen een museale context. Anderzijds dient het als een laboratorium voor het testen en ontwikkelen van nieuwe benaderingen die museale objecten in staat stellen om als katalysatoren voor actieve betekenisvorming te fungeren. Dit onderzoek draagt bij aan een breder begrip van de rol van musea in het faciliteren van betekenisvolle interacties tussen objecten en bezoekers.