De sojaboon is wereldwijd een cruciale bron van eiwitten voor voedsel en veevoer en biedt tevens een duurzaam alternatief voor stikstofhoudende meststoffen dankzij de interactie met stikstof-bindende rhizobia in nodulen. De groeiende vraag naar plantaardige eiwitten, gecombineerd met de noodzaak om import uit ontbossingsgevoelige gebieden te verminderen, stimuleert de uitbreiding van de sojateelt naar hogere breedtegraden. Om aan de Europese vraag naar duurzame sojaproducten te voldoen, moet de productie zich uitbreiden naar noordwestelijke regio's. Helaas zijn bestaande rhizobia-inoculanten niet aangepast aan deze omstandigheden, wat leidt tot onvoldoende nodulate en inconsistente opbrengsten van eiwitrijke bonen. Ons doel is om combinaties van sojabonen en rhizobia te identificeren voor de noordwestelijke breedtegraden van Europa. Dit bereiken we door veldonderzoek en gedetailleerde evaluaties van de beste combinaties onder ongunstige omstandigheden uit te voeren. Ons onderzoek onthult de genetische regio's die efficiënte nodulatie knobbeltjesvorming reguleren via GWAS-analyse en onderzoekt het potentieel van inheemse PGPR om stikstoffixatie efficiënter te maken. Hiervoor voeren we ook uitgebreide analyses uit van de efficiënte interacties met behulp van (meta)transcriptomics in nodulen. ILVO beschikt over de EUCLEG-collectie van sojaboon genotypen die geschikt zijn voor noordwestelijke Europese veredeling, terwijl het Goormachtig lab inheemse rhizobia heeft geïsoleerd uit tuinen in Vlaanderen via een burgerwetenschapsproject. Door onze krachten te bundelen, zullen we optimale combinaties van sojabonen en rhizobia identificeren, diepgaande inzichten verwerven in de genetische basis van deze interacties en PGPR's ontdekken die de symbiotische relatie versterken. Ons project opent de weg naar duurzame productie van eiwitrijke sojabonen in noordwestelijk Europa, met het potentieel om noordelijke gebieden wereldwijd te ondersteunen.