Geïnspireerd door de nieuwe paradigma’s van transnationale en globale geschiedenis stellen historici sinds kort het methodologisch nationalisme en de exceptionalistische discoursen in de geschiedschrijving over kolonialisme en imperialisme in vraag. Ze stellen dat kolonialrijken geen gesloten entiteiten waren waarin ideeën, kennis en praktijken alleen in de metropool of in de koloniën werden gegenereerd - noch alleen binnen hetzelfde imperium circuleerden. Dit onderzoeksproject bestudeert door deze nieuwe lens van transimperiale geschiedenis hoe kolonies en koloniaalrijken in Afrika met elkaar en met de rest van de wereld verbonden of niet verbonden waren op het gebied van wetenschap, technologie en geneeskunde. Aan de hand van meerdere casestudies m.b.t. verschillende Europese koloniaalrijken in Afrika analyseert het hoe actoren, instellingen en netwerken de transimperiale circulatie en aanpassing van ideeën, kennis en praktijken bevorderden, vorm gaven, verstoorden of afwezen.