Dit Work Item behandelt optische satellietverbindingen. We onderzoeken technieken voor het verminderen van de effecten van turbulentie, zoals foutcorrigerende codes, kanaalinterleaving en ARQ protocollen. Na een uitgebreide literatuurstudie, wordt de impact van deze technieken grondig geëvalueerd. Een basisscenario wordt uitgewerkt, waarbij rekening wordt gehouden met de meest relevante implementatie van het optische satelliet communicatiesysteem. De analyse wordt gebaseerd op systeemsimulaties (uitgevoerd in MATLAB) waarbij de beperkingen van optische transmissie in kaart worden gebracht, met name de invloed van turbulentie, en die rekening houden met bij de specificaties vastgelegd in CCSDS-documenten. Verschillende soorten foutcorrigerende codes en interleavingtechnieken worden onderzocht en hun prestaties worden beoordeeld via simulaties of, waar mogelijk, analytisch. Bovendien worden ARQ-methodes bekeken als een back-upmechanisme om ervoor te zorgen dat uiteindelijk alle datapakketten, mits een tijdsvertraging, correct worden ontvangen.