Aangezien persoonlijkheid als een onderliggende dimensie van psychopathologie wordt beschouwd, heeft dit tot veel theorieontwikkeling geleid in het gebied van de klinische psychologie. Vanuit verschillende perspectieven worden twee belangrijke persoonlijkheidsstijlen onderscheiden: een anaclitische, met het vermogen om volwassen, wederzijds bevredigende interpersoonlijke relaties te ontwikkelen, en een introjectieve, met het vermogen om een ​​realistische, onafhankelijke, gedifferentieerde en geïntegreerde zelfidentiteit te ontwikkelen. Volgens de symptoomspecificiteitshypothese (SSH) is de anaclitische stijl specifiek gekoppeld aan (psycho)somatische symptomen, terwijl de introjectieve stijl wordt geassocieerd met cognitieve (obsessief-compulsieve) symptomen. Recente grondige studies hebben echter ook de aanwezigheid van somatische symptomen bij introjectieve patiënten aangetoond, maar is er weinig geweten over hun aard en functie. Dit in tegenstelling tot somatische symptomen bij anaclitische patiënten, die reeds vaak bestudeerd werden. Ons onderzoek wil tegemoetkomen aan deze lacune in het bestaande onderzoek betreffende somatische symptomen bij introjectieve patiënten, door deze symptomen te bestuderen in het subjectieve en interpersoonlijke functioneren van deze patiënten vergeleken met anaclitische patiënten. Hiertoe zullen we kwantitatieve en diepgaande kwalitatieve analyses combineren, waarin we zowel single case-onderzoek als psycholinguïstische methoden betrekken.