Zittenblijven is gebruikelijk in veel onderwijssystemen. Hoewel algemeen ondersteund door leraren en beleidsmakers, veroordelen onderzoekers de praktijk als ineffectief in het verbeteren van schoolse prestaties. Wat betreft non-cognitieve uitkomsten is de literatuur minder eenduidig, aangezien studies zowel schadelijke als gunstige neveneffecten vinden. Vanuit de sociologie verwachten we dat de context waarin zittenblijvers verblijven, verklaart waarom een jaartje dubbelen gunstige of ongunstige bijwerkingen heeft. In het voorgestelde project onderzoeken we contextuele verschillen in de non-cognitieve uitkomsten van zittenblijven, zowel in het secundair onderwijs als op de langere termijn in het hoger onderwijs. We focussen zowel op het niveau van de systeemcontext, als op verschillen tussen scholen. Eerst onderzoeken we cross-nationale verschillen in de non-cognitieve uitkomsten van zittenblijven, en focussen daarbij op het heterogeniteitsbeheermodel dat onderwijssystemen hanteren. Ten tweede bestuderen we de rol van structurele schoolkenmerken. Ten derde beoordelen we of leerlingen- en leerkrachtenculturen de structurele contextuele verschillen tussen scholen verklaren. Ten vierde onderzoeken we cross-nationale en tussen-schoolse verschillen in de langetermijnresultaten van retentie in termen van succes in hoger onderwijs of op de arbeidsmarkt.