Binnen onze geglobaliseerde wereld ontstaan ook voortdurend nieuwe en betwiste (lands)grenzen. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie bijvoorbeeld verklaarden sommige regio's zich onafhankelijk, maar werden niet erkend door de internationale gemeenschap. Dit zijn de facto staten. Deze innovatieve studie onderzoekt de interactie tussen de facto grenzen en de sociale welvaart in twee empirische cases: Abchazië en Transnistrië. We richten ons hierbij op het functioneren van maatschappelijke middenveldsorganisaties en de toegang van burgers in de facto staten en de omliggende grensgebieden tot hun sociale diensten. Door kruisbestuiving (tussen Sociaal Werk, Internationale Betrekkingen en Grensstudies) en een analytische focus op (on)tastbare grenzen, draagt dit onderzoek bij tot theorievorming en heeft het een belangrijke maatschappelijke relevantie. We streven naar beleidsaanbevelingen die het welzijn in deze regio's, waar weinig onderzoeksaandacht is voor het dagelijks leven, verbeteren.