Recent werden technieken ontwikkeld voor het maken van vlakke optische lenzen. Deze maken het mogelijk om lenzen en prisma’s te vervangen door veel dunnere alternatieven. Een benadering is het variëren van de optische as van een dunne film. Een dergelijke film kan gerealiseerd worden met vloeibaar kristal dat georiënteerd wordt door belichting met ultraviolet licht. In het geval van een optische component voor zichtbaar licht is ze een film maar twee micrometer dik, veel minder dan de millimeter diktes van conventionele componenten. Recent werden al componenten gedemonstreerd door verschillende onderzoeksgroepen en een aantal componenten wordt gebruikt in commerciële toepassingen. Een van de beperkingen van de technologie is dat de variatie van de optische as over het oppervlak niet kan gerealiseerd worden binnen een micrometer. Dergelijke snelle variaties zijn echter interessant om nieuwe functionaliteiten te bekomen. In mijn onderzoeksvoorstel zal ik chiraal vloeibaar kristal gebruiken, een materiaal dat zich spontaan organiseert in een helixvorm, met een periode onder de micrometer. Door dit materiaal te combineren met snelle variaties in de alignering zou het mogelijk moeten zijn de beperking in resolutie op te heffen. Het doel van mijn doctoraatswerk is om laterale variaties met een periode korter dan 400 nm te realiseren. Dit resultaat kan leiden tot een hele nieuwe reeks optische componenten zoals mikroskooplenzen of lichtkoppelaars.