Kunststoffen en hun bijproducten vervuilen onze steden en oceanen en kunnen bijdragen aan mogelijke gezondheidsrisico's voor mens en dier. Een manier om deze problemen te omzeilen of te verminderen, is gebruik te maken van gerecycleerde of hervormde materialen zoals in de glas- en metaalindustrie. Het merendeel van de synthetische kunststoffen kan worden ingedeeld in twee verschillende klassen. De eerste klasse, thermoharders genaamd, kunnen niet met succes worden omgevormd of opnieuw worden verwarmd na hun eerste curing. Dit is in tegenstelling tot thermoplasten die wel kunnen worden vervormd. Niettemin hebben thermoharders een aantal voordelen in vergelijking met thermoplasten zoals verhoogde thermische, mechanische en chemische weerstand. Dit maakt dergelijke materialen zeer geschikt voor de productie van onderdelen die hun sterkte en structuur over een lange tijd moeten behouden. Ons onderzoeksvoorstel heeft tot doel een originele oplossing te bieden voor het recyclageprobleem van thermoharders door de introductie van plasticiteit, waardoor het materiaal bij verhoogde temperaturen kan vloeien. Meer specifiek willen we een al bekende en industrieel bruikbare chemie introduceren in verschillende "dynamische" materialen. Terwijl de meerderheid van het huidige onderzoek externe toxische katalysatoren gebruikt, stellen we hier voor om deze maatschappelijke uitdaging aan te pakken door sulfonen te gebruiken voor een nieuwe en katalysatorvrije dynamische chemie.