De instroom van technologie in bestaande industrieën heeft een nieuwe industriële revolutie teweeg gebracht (Industrie 4.0). Deze revolutie impliceert niet enkel een nood aan procesobservatie op ongeziene schaal, de te observeren processen zijn vaak reeds aanwezig en weinig geschikt voor bestaande (bedrade) observatie-technologieën omwille van beperkingen in termen van kosten, voetafdruk, schaalbaarheid, etc. Steeds meer organisaties trachten dit op te lossen door middel van draadloze technologieën. Echter, sommige omgevingen zijn danig beperkend dat zelfs de meest moderne draadloze technologieën niet in staat zijn overal draadloze verbinding te realiseren. Geïsoleerde industriële sites met grote metalen constructies zoals petrochemische installaties, boorplatformen en loskades zijn een goed voorbeeld. In zulke uitdagende omgevingen is het niet uitzonderlijk om (door de tijd heen) grote lokale verschillen in verbindingskwaliteit waar te nemen. Bijgevolg zou men draadloze verbindingen in functie van lokale bedrijfsomstandigheden kunnen configureren. Dit heeft 2 uitgesproken voordelen: (i) optimalisatie van een netwerk onafhankelijk van locatie en (ii) alomtegenwoordige connectiviteit in uitdagende industriële omgevingen. Het doel van dit onderzoek is om (voor de industrie) zulke locatie-agnostiche / alomtegenwoordige connectiviteit te realiseren door gebruik te maken van zeer flexibele Software-Defined Radios (SDRs) specifiek voor IoT toepassingen.