De tumor waarop wij ons onderzoek focussen is primaire leverkanker of hepatocellulair carcinoom (HCC). Deze tumor komt voornamelijk (doch niet enkel) voor bij patiënten met een onderliggende levercirrose (waarbij leververvetting, alcohol gebruik, hepatitis B en C, auto-immuunaandoeningen en erfelijke voorbeschiktheid de belangrijkste oorzaken van cirrose zijn). Wanneer deze tumoren in een vroeg stadium ontdekt worden en als de toestand van de patiënt dit toelaat kan heelkundige wegname of transplantatie een genezing met zich meebrengen. Bij patiënten bij wie de tumor lokaal te uitgebreid is en nog geen uitzaaiingen buiten de lever aanwezig zijn, kan lokale chemotherapie toegediend via de leverslagader (ook  Transarteriele chemoebolisatie (TACE) genoemd) een levensverlengende doch geen genezende behandeling zijn. Bij uitgebreide tumoren (lokaal of met uitzaaiingen buiten de lever) moet men echter overgaan tot een systemische therapie. Deze therapie levert slechts een beperkte meerwaarde naar overleving en gaat bovendien gepaard met veel bijwerkingen. Tot 2020 bestond deze therapie in uit het toedienen van tyrosinekinaseinhibitoren (TKI) (bijv. sorafenib (NexavarÒ) en meer recent uit een combinatie van een TKI en een immunotherapie (AvastinÒ + TecentriqÒ) (zie §1 en ook lager §5). Het project richt zich voornamelijk naar nieuwe combinatietherapie-opties voor deze laatste groep van patiënten waarvoor de levensverlenging nog steeds heel gering is.