Het doel is om snelle en betrouwbare voorspellingsmethodes te ontwikkelen voor de (her)beoordeling van vermoeiing van de lasverbindingen in substructuren van offshore  windturbines, ten behoeve van zowel de beoordeling van de levensduur van de bestaande infrastructuur als ter ondersteuning van toekomstige ontwerpen. De volgende innovatiedoelstellingen zijn voorzien:

• De huidige praktijk waarin een vereenvoudigde/conservatieve weergave van lasdetails gebruikt wordt, opschalen naar een aanpak op basis van hoogwaardige en gedetailleerde eindige-elementenmodellen van kritische verbindingen. Dit moet toelaten om parameters voor vermoeiingsschade op meerdere kritische locaties te berekenen, een nauwkeuriger analyse van de accumulatie van vermoeiingsschade uit te voeren, en direct de exacte geometrie van een lasverbinding te integreren, b.v. inclusief fabricagetoleranties.
• As-built informatie integreren in een digitale tweeling, namelijk een model dat fundering, substructuur en toren integreert en de structurele dynamiek van de infrastructuur correct weergeeft. De tijdsevolutie van belastingen en spanningen langsheen een volledige las zullen op verschillende niveaus worden verkregen door in-situ metingen te combineren met de digitale tweeling. Dit maakt een nauwkeurigere weergave mogelijk van de belastingsgeschiedenis van de infrastructuur en laat ook toe om geavanceerde vermoeidheidsmodellen te integreren.

Het combineren van de nauwkeurige begroting van de lokale vermoeiingssterkte van as-built details met een nauwkeurige karakterisatie van historische belastingen, zal nieuwe mogelijkheden bieden voor geoptimaliseerde planning van inspectie en onderhoud, alsook levensduurverlenging van de bestaande infrastructuur. Tegelijkertijd zal een hogere betrouwbaarheid bij het modelleren van vermoeidheidsdetails het mogelijk maken om het conservatisme bij het ontwerp van nieuwe infrastructuur te verminderen.