De bestrijding van één van de belangrijkste ziekten in de teelt van zware kropsla onder glas, valse meeldauw of witziekte, veroorzaakt door de schimmel Bremia lactucae, steunt voornamelijk op chemische controle, in combinatie met het gebruik van resistente slavariëteiten. Hoewel dit systeem zijn nut bewijst in de huidige teelt van kropsla, groeit het besef - ook bij de telers zelf - dat deze manier van werken op termijn niet meer houdbaar zal zijn.
Doordat de resistenties relatief makkelijk en steeds rapper worden doorbroken, wordt naast het gebruik van deze rassen ook het systematisch chemisch behandelen aangeraden (zgn. kalenderbespuitingen). Hierbij behandelt de tuinder op vastgestelde tijdstippen zonder rekening te houden met de mogelijke infectiekans. Bovendie gebeurt dit met een beperkt aantal middelen. De combinatie van het gebruik van weinig middelen aan een hoge frequentie werkt resistentie van de schimmel tegen het fungicide in de hand. Het veelvuldig toepassen van chemische middelen geeft ook aanleiding tot residuen en hierop wordt streng gecontroleerd.
Een reductie van het gebruik van chemische gewasbescherming is dan ook wenselijk, niet alleen voor de bescherming van de gezondheid van de consument en de toepasser, maar ook van het milieu en voor het image van de Belgische kropsla.
In serres bestaat de mogelijkheid om het klimaat, de watergift,... te sturen om zo de schimmel uit het gewas te houden, maar daarvoor zijn er te grote hiaten in de epidemiologie van Bremia lactucae. Een beter kennis hiervan is dan ook vereist.
Dit project beoogt voornamelijk het ontwikkelen van kennis betreffende Bremia lactucae en het op punt stellen van een werkbaar adviessysteem voor de individuele teler.