Agro-ecologie als paradigma heeft de laatste jaren veel aandacht gekregen, aangezien het zich situeert op het kruispunt van verschillende disciplines zoals economie, ecologie en politieke wetenschappen. Het bestaat uit wetenschap, praktijk en beweging. Deze studie zal zich vooral richten op agro-ecologie als beweging en op verschillende politieke kwesties die hiermee verband houden, zowel op macro- als op microniveau. Het vergelijkt ervaringen van agro-ecologische actoren in de Pampa-regio in Argentinië (Buenos Aires, Santa Fe, Córdoba) en de Andes-regio in Colombia (Tolima, Cauca, Valle del Cauca) en analyseert de politieke, economische en sociale worstelingen waarmee ze worden geconfronteerd, welke organisatiestrategieën zij ontwikkelen en hoe deze strategieën invloed hebben op het levensonderhoud in het platteland in beide regio's. In deze studie zullen zowel kwalitatieve als kwantitatieve onderzoeksmethoden worden gebruikt. Deze studie is innovatief in die zin dat het de voorwaarden voor lokale duurzame transitie wil analyseren, twee casestudy's in Latijns-Amerika vergelijkt en onderzoekt wat dit betekent voor agro-ecologie als sociale beweging. Partners zijn het Nationaal Instituut voor Landbouwtechnologie in Argentinië en het Milieucommissie in Colombia.