De fusie van lichte kernen is een veelbelovende kandidaat om energie te leveren voor toekomstige generaties. De hoge temperatuur die nodig is voor de werkwijze kan worden verkregen door koppeling van radiofrequentie (RF) vermogen met antennes om de magnetisch opgesloten plasma. Het gevolg is vaak het opwekken van elektrische velden in het plasma. Rectificatie het plasma van componenten van de RF elektrische velden die door de antennes tot DC elektrische velden. Processen zoals microcircuit fabricage gebruiken deze elektrische velden empirisch als hulpmiddelen (bijvoorbeeld weg sputteren materiaal). Bij kernfusie deze velden en hun effecten te verminderen van de effectiviteit van een overigens zeer succesvolle verwarming methode. Theoretische beschrijvingen en numerieke simulaties zijn actief onderzoek onderwerpen, maar kwantitatieve experimentele verificaties worden vermist sinds ze eenvoudige geometrie, specifieke diagnostiek en voldoende experimentele tijd nodig; dit alles ontbreekt. We zullen dan ook gebruik maken van een nieuwe speciale testfaciliteit (Ishtar, Ion cyclotron schede Test Arrangement) diagnostische methoden te ontwikkelen, valideren en te verbeteren theoretische voorspellingen, en optimaliseren van antennes. Het probleem is in principe gerelateerd aan ons begrip van de productie, ons vermogen om te meten en ons vermogen om elektrische veld in plasma te controleren. Een beter begrip van deze elektrische velden en hun effecten zal een optimalisatie van de RF verwarming methode in fusiereactoren, maar ook verbeteringen in de gebieden waar ze worden gebruikt als instrumenten mogelijk te maken.