Project

Documentatie van de Bantoetalen van de laatste jagers-verzamelaarsgemeenschappen uit de Mai-Ndombe en Neder-Kasaï regio's (DRC): een innovatieve fonetische en laboratorium-fonologische studie

Code
3F029620
Looptijd
01-11-2020 → 31-10-2024
Financiering
Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek - Vlaanderen (FWO)
Onderzoeksdisciplines
  • Humanities and the arts
    • Evolutionary linguistics
    • Historical linguistics
    • Laboratory phonetics and speech science
    • Phonetics and phonology
    • Sociolinguistics
Trefwoorden
laboratorium fonologie Afrikaanse talen Comparatief Taal- en tekstanalyse Veldonderzoek Afrika sociofonetiek Regiostudies Taalkunde fonetische documentatie
 
Projectomschrijving

Taaldiversiteit verdwijnt snel net zoals biologische diversiteit: binnenkort zullen we niet meer in staat zijn om de klanken, de structuren en het lexicon te kennen van veel hedendaagse talen. Wat klanken betreft is fonetische documentatie dus essentieel om dit verdwijnende erfgoed te bewaren en om meer te leren over onze eigen taalkundige en cognitieve evolutie. Dit is zeker cruciaal voor gebieden waar de taaldensiteit hoger is zoals de Democratische Republiek Congo (DRC). Daarom is de eerste focus van mijn onderzoek de documentatie van de klanken van de “verdwijnende stemmen” van de laatste jagers-verzamelaars van de Neder-Kasaï regio in de DRC. Deze groepen, gemeenzaam gekend als “Batwa” of “Pygmeeën”, leven in één van de minst onderzochte regio’s van de planeet, waar taaldood zeer snel om zich heen grijpt. Historisch gezien zorgde de “Bantoe-expansie”, de zuidelijk en oostelijke verspreiding van Bantoe-taalgemeenschappen over grote delen van Afrika bezuiden de Sahara, voor het uitsterven van voorheen bestaande talen in Centraal-Afrika. De Batwa hebben hun voorouderlijke talen ingeruild voor die van de nieuwkomers, ook al behielden ze hun genetische en culturele eigenheid. Vandaar mijn tweede onderzoekfocus: de contrastieve studie van Batwa en niet-Batwa taalvarianten en hun (socio)fonetische contrasten. Dit zal bijdragen tot een betere historische interpretatie van de opmerkelijke mismatch tussen genetica en taalkunde wanneer het op Batwa aankomt.