Vluchtelingen worden in populaire discours vooral beschouwd als heteroseksuele, cisgender (en homofobe/transfobe) mannen. Veel mensen ontvluchten hun thuisland echter omwille van hun angst om vervolgd te worden op basis van hun seksuele oriëntatie en genderidentiteit (SOGI). Eenmaal aangekomen in Europa, in een land waar SOGI wordt erkend als mensenrecht en als zodanig ook het toepassingsgebied van het vluchtelingenrecht heeft uitgebreid, zijn de uitdagingen voor een SOGI vluchteling nog niet voorbij. Eerst moeten SOGI vluchtelingen als zodanig erkend worden door de staat, op basis van de geloofwaardigheid van hun seksuele oriëntatie en genderidentiteit en de gegrondheid van hun vrees. De uitdaging hierbij schuilt in de onderhandeling tussen de SOGI vluchtelingen en de staatsactoren binnen/met het wettelijke kader om tot hetzelfde begrip te komen van SOGI rechten, ondanks de verschillende culturele achtergronden en de dominante Westerse denkkaders. Om meer inzicht te verwerven in deze complexe asielprocedure en de bijhorende discours omtrent seksualiteit, genderidentiteit en migratie (rechten), zal dit onderzoek de SOGI aanvragen in de Belgische asielprocedure analyseren vanuit de queer en post-koloniale studiegebieden. Hierbij zal zowel het perspectief van de SOGI vluchtelingen als van de betrokken staatsactoren in kaart worden gebracht aan de hand van interviews, participatieve observaties en samenwerkingen, en een kritische discoursanalyse.