Imkerij is een wijdverspreide praktijk met een lange geschiedenis in Tanzania. De cultuur van imkerij in Tanzania is aan het diversifiëren door de opkomst van commerciële honingproductie. Dit project pleit voor het overstijgen van de antropocentrische benadering van ‘imkerij’ op basis van de vele indicaties voor het belang van bijen en honing in sociale en religieuze contexten, de context van zelfvoorzienende economie, en in toenemende mate, commerciële contexten. Het project benadert interacties tussen bijen en mensen als dynamische en co-constitutieve ‘mens-bij relaties’. Hiervoor maakt het gebruik van ‘multispecies ethnography’. Deze opkomende benadering in ecologische antropologie biedt een methodologisch en theoretisch kader voor een ‘meer-dan-menselijk’ perspectief op cultuur. De hypothese van waaruit het project vertrekt is dat perspectieven op de omgeving gevormd worden door gesitueerde interacties tussen mensen en niet-menselijke soorten. Het centrale doel van het onderzoek is om de verschillende perspectieven op mens-bij relaties te beschrijven en vergelijken, en te onderzoeken hoe deze perspectieven variëren naargelang de context van gesitueerde interacties tussen mensen en bijen. Daarvoor wordt er gebruik gemaakt van etnografisch veldwerk, participerende observatie, diepte interviews en de ‘extended case method’. Het onderzoek draagt bij aan het veld van de humane milieuwetenschappen met een dynamische benadering voor de studie van perspectieven op de omgeving.