Dit doctoraatsproject onderzoekt de bruikbaarheid van een benadering die narrativiteit vooropstelt als mogelijks beschermende, herstellende of zelfs preventieve factor in de context van persoonlijk en sociaal herstel bij psychose. Het onderzoek gebeurt aan de hand van een reeks diepgaande, cocreatieve en kwalitatieve studies in specifieke narratieve praktijken, waarbij de subjectieve, eerstepersoonservaring van individuen met psychotische ervaringen in beschouwing wordt genomen.