Intersectionaliteit is essentieel voor een effectieve mensenrechtenbescherming en voor de bestrijding van structurele onderdrukking. De praktijk van intersectionaliteit in internationale mensenrechtenorganen is echter zeer inconsistent en contextafhankelijk, en varieert sterk tussen de organen en de relevante intersecties. Deze studie heeft tot doel deze benaderingen te analyseren en te vergelijken en hun redenen achter te halen. Onderzoek naar intersectionaliteit in het internationaal recht van de mensenrechten is schaars en tot nu toe vooral gericht op de praktijk van het CmEDAW, CRPD en EHRM en op de specifieke intersectie van gender en ras. Dit project zal de besluiten i.v.m. intersectionaliteit van de acht VN-mensenrechtencomités met individuele klachtenmechanismen, het Hof en de Commissie van de Afrikaanse en Inter-Amerikaanse regionale mensenrechtensystemen, en het EHRM en ESC systematisch bestuderen en vergelijken. Verder zal dit onderzoek zich richten op intersectionaliteit in de brede zin van het woord, d.w.z. zoveel mogelijk identiteiten en geleefde werkelijkheden, met inbegrip van een reeks marginalisaties die tot nu toe overwegend aan de kant zijn geschoven. Daarnaast heeft bestaand onderzoek vooral beschreven hoe mensenrechtenorganen intersectionaliteit benaderen. Dit project heeft de ambitie de analyse een stap verder brengen en nieuwe, contextgevoelige benaderingen voor te stellen die de intersectionele praktijk van mensenrechtenorganen kunnen verbeteren.