De Europese Unie (EU) hervormt haar Financiële Architectuur voor Ontwikkeling en wendt zich daarbij tot nieuwe financiële instrumenten. Dit doctoraat onderzoekt in hoeverre EU-hulp wordt ‘gefinancialiseerd’ door (1) een operationaliseerbaar theoretisch kader te ontwerpen en (2) dit toe te passen op EU-hulpbeleid in Europa en in Afrika. Het betreft een mixed methods, kwalitatief onderzoek van vier empirische studies.