Hoewel frequentie-domein elektromagnetische (FDEM) sensoren steeds meer worden ingezet bij bodem- en omgevingsstudies, blijft hun toepassing vaak beperkt tot lage resolutie surveys. Vooral wanneer de toepassing van deze instrumenten wordt vergeleken met de inzet van magnetometrie en grondradar, waarbij vaak verschillende toestellen worden gecombineerd in ‘arrays’ om grootschalige hoge-resolutie surveys mogelijk te maken, hinkt FDEM prospectie achterop. Terwijl deze achterstand de efficiëntie van FDEM surveys beïnvloedt, verhindert ze tevens de inzet van meer geavanceerde verwerkingsprocedures, zoals geautomatiseerde interpretatie of 3D inversie, die grote, hoge-resolutie datasets vereisen.

Het beperkte praktische potentieel van FDEM prospectie is vooral een gevolg van de commercieel beschikbare instrumenttypes. Deze zijn opgebouwd uit een zendspoel, die een oscillerend magnetisch veld uitstuurt, en een of meer ontvangstspoelen, die de respons van de bodem op het uitgestuurde veld opmeten. Het combineren van zulke sensoren in arrays wordt verhinderd door de noodzaak om een uniforme zendfrequentie te hanteren, wat resulteert in interferentie tussen verschillende instrumenten die datainterpretatie onmogelijk maakt.

In dit project wordt een mobiele FDEM array ontwikkeld die bestaat uit minstens drie nieuwe FDEM instrumenten waarvan de zendfrequentie licht afwijkt van een centrale richtfrequentie. Dit laat toe om quasi-uniforme responses te registreren, zonder interferentie tussen de verschillende sensorkanalen. Naast instrumentontwikkeling, wordt aangepaste software opgemaakt die robuuste dataverwerking en -kalibratie toelaat. Terwijl het eerste deel van het project gericht is op hard- en software ontwikkeling, bestaat een tweede fase uit het verzamelen van grootschalige FDEM arraydata en hun analyse via (semi-)geautomatiseerde interpretatiemethodes.