Assemblagelijnen zijn alomtegenwoordig voor productie van een breed scala aan goederen in verschillende industrieën. Op tactisch niveau zijn er twee belangrijke beslissingen: assemblagelijnbalancering en het bepalen van een toevoersysteem voor de onderdelen. Hoewel er enige automatisering kan plaatsvinden in deze systemen, zijn deze nog steeds erg afhankelijk van werknemers, o.a. vanwege de behoefte aan flexibiliteit. Het integreren van menselijke factoren in planningsmodellen gebeurt echter nog steeds weinig. Dit is het hoofddoel van dit project: realistischere modellen ontwikkelen die resulteren in zowel operationele prestatieverbeteringen als verhoogd welzijn van werknemers. Eerst worden individuele voorkeuren van operatoren geïntegreerd in het balanceringsproces. Vervolgens worden ergonomische aspecten meegenomen bij het bepalen van het onderdelentoevoersysteem. Ten slotte, aangezien er een onderlinge afhankelijkheid is, zal een geïntegreerd model worden ontwikkeld en opgelost.