INEQKILL focust op een cruciale dimensie van maatschappelijke ongelijkheid, i.e. de ongelijkheid tegenover de dood, ook wel de ‘ultieme ongelijkheid’ genoemd. De COVID-19 pandemie heeft geleid tot een hernieuwde belangstelling voor infectieziekten als mogelijke determinanten van sociale en spatiale sterfteverschillen, naast hart- en vaatziekten, kanker en externe doodsoorzaken. Dankzij een interdisciplinaire benadering gebaseerd op expertise uit de demografie, sociale epidemiologie, medische geografie en sociaaleconomische geschiedenis brengt dit project de ontwikkeling van sterfteongelijkheden (1800-2025) gedetailleerd in kaart.Volgende vragen staan hierbij centraal: Hoe is de sociale en spatiale ongelijkheid in oorzaakspecifieke sterfte geëvolueerd in de context van stijgende levensstandaard, verbeterde sociale zekerheid en medische vooruitgang? Hoe varieerden deze sterftepatronen naargelang leeftijd, geslacht en migratiestatus? En wat zijn de verklaringen hiervoor? Naast het rijke en unieke statistisch erfgoed van België maakt dit project gebruik van de nieuwste geografische informatiesystemen en statistische technieken. Door micro- en macro-gegevens te combineren, heden en verleden te verbinden, en het brede publiek te betrekken, zal INEQKILL nieuwe inzichten genereren in de ontwikkeling van algemene en oorzaakspecifieke sterfte. Zo vormt INEQKILL een belangrijke en originele bijdrage tot ons begrip van de sociale en spatiale sterfteverschillen in België en daarbuiten.