Na het hoogtepunt van de #MeToo-beweging verscheen er in 2018 een opmerkelijk aantal populaire publicaties over het thema van vrouwelijke woede. Die publicaties kunnen een verandering reflecteren in de algemene opvattingen over vrouwelijke woede, een emotie die historisch erg negatief gewaardeerd is, maar nu aan appreciatie wint. Deze boeken onderzoeken vrouwelijke woede voor een breed publiek, maar een academische tegenpool is er niet. In dit project zal ik het filosofisch-theoretische kader van Miranda Frickers Epistemic Injustice (2007) gebruiken om de potentiële productieve eigenschappen van vrouwelijke woede te onderzoeken. Ik begin door vrouwelijke woede grondig te conceptualiseren en ga dan verder door de epistemische waarde ervan te onderzoeken, net als de status ervan als een morele emotie, en het potentieel ervan als een niet-retributieve soort van woede. Zo zal ik vaststellen of vrouwelijke woede inderdaad meer positief gewaardeerd kan worden, zoals de bovenvermelde publicaties beweren, en of deze verschuiving in de algemene opvattingen over vrouwelijke woede gekarakteriseerd kan worden als een anger turn.