Aan de hand van een wetenschappelijke studie (o.a. literatuurstudie, analyse huidige binnenvaartvloot, bestuderen beschikbare data van vroegere sleepproeven van (zee)schepen, ...) bepalen welke maatregelen tot energiereductie en/of tot vermindering van uitstoot van schadelijke stoffen in de binnenvaart kunnen leiden door in detail na te gaan hoe het ontwerp van een binnenschip kan geoptimaliseerd worden om:
- de vaarweerstand te verlagen (ontwerp romp);
- het rendement van de voortstuwingsschroef te verhogen (verhogen hydrodynamisch rendement schroef door het verbeteren van het ontwerp en het maken van de juiste keuze van schroef);
- het rendement van de motor te optimaliseren (verhogen thermisch rendement motor door het verbeteren van het ontwerp en het maken van de juiste keuze van motor), en;
- op een nog andere wijze het verbruik of de uitstoot te verlagen.

per beschreven maatregel een kosten-batenanalyse uitvoeren door enerzijds te kwantificeren welke financiële- en milieuwinsten ermee kunnen worden gerealiseerd (% minder brandstofverbruik en bijhorende kostenbesparing voor de eigenaar/exploitant, % minder uitstoot van CO2 en andere broeikasgassen en % minder uitstoot van andere schadelijke stoffen zoals kleine stofdeeltjes, zwavel en NOx) en anderzijds te begroten wat telkens de verwachte meerkost is voor de eigenaar/exploitant van het binnenschip (meerkost in de aankoop en/of het gebruik ervan, eventueel verlies aan ladingsrendement,...).