De kanker waarop wij ons onderzoek focussen is primaire leverkanker of hepatocellulair carcinoom (HCC). Deze tumor komt

voornamelijk (doch niet enkel) voor bij patiënten met een onderliggende levercirrose (waarbij leververvetting of MASLD een

belangrijke en steeds groeiende oorzaak is). Wanneer deze tumoren in een vroeg stadium ontdekt worden en als de toestand

van de patiënt dit toelaat kan heelkundige verwijdering of levertransplantatie een genezing met zich meebrengen. Bij

patiënten bij wie de tumor lokaal te uitgebreid is en nog geen uitzaaiingen buiten de lever aanwezig zijn, kan lokale

chemotherapie toegediend via de leverslagader (ook transarteriële chemo-embolisatie genoemd) een levensverlengende doch

geen genezende behandeling zijn (overleving 24-48 maand). Veel patiënten (tot 30%) worden echter pas gediagnosticeerd in

een gevorderd stadium (lokaal uitgebreid of met uitzaaiingen), waarbij men moet overgaan tot systemische therapie.

Ondanks de doorbraak in 2020 met de nieuwe systemische standaardbehandeling voor gevorderd HCC bestaande uit

immunotherapie en een bloedvatremmer, is de meerwaarde naar overleving relatief beperkt, met een

verwachte overleving van ongeveer 1 jaar. Bovendien is deze behandeling dezelfde, ongeacht de onderliggende leverziekte

die aanleiding gaf tot het ontstaan van leverkanker. Dit project richt zich voornamelijk op nieuwe combinatietherapie-opties

voor patiënten met MASLD-HCC, bij wie de levensverwachting nog steeds heel gering is.

 Het hoofddoel van dit project is te bepalen in relevante muismodellen of combinatietherapieën van PPAR en/of ERRα

modulatoren samen met de huidige klinische behandelingen effectiever zijn en minder bijwerkingen hebben (bv. door

lagere dosis van elk product) dan de huidige behandelingen alleen. De basis is de veelbelovende combinatie van PPAR en

ERR modulatoren in MASLD (zonder leverkanker), en de preventie van leverkanker, in preklinisch onderzoek. Klinisch

onderzoek bevestigt dat PPAR modulatoren veelbelovend zijn voor MASLD.