Het plasmamembraan (PM) bevat vele eiwitten die nodig zijn voor communicatie met de buitenwereld. Clathrine-gemedieerde endocytose (CME) is een essentieel proces waarbij eiwitten verwijderd worden van het PM, wat hun activiteit reguleert. In planten wordt CME beholpen door 2 eiwit-complexen, het TPLATE complex (TPC) en het AP-2 complex (AP-2). Deze hebben verwante, maar ook verschillende functies. Hun grote sub-eenheden hebben appendages die allicht dienen als interactie-hubs, naar analogie met andere rijken. Door hun interacties kunnen TPC en AP-2 CME moduleren. Voorlopig is er niets geweten over de interactomen van de TPC en AP-2 appendages. Wij zullen verschillende complementaire technieken gebruiken om hun interactoom op te helderen. Het verschil in hun interactoom kan bijdragen tot de differentiële functie van TPC en AP-2. Om te verstaan hoe specifieke interactors bijdragen aan hun verschillende functies, gaan we ook hun rol in CME bekijken. Dit zullen we doen door hun sub-cellulaire locatie te bepalen en mutanten analyse uit te voeren. Daarnaast, gaan we ook kijken op welke wijze de appendages hun interactors binden. Ten slotte gaan we structurele modellen genereren van de TPC appendages, wat een vergelijking met de AP-2 appendages op een atomisch niveau toelaat. Dit zal meer inzicht generen over hun differentiële functie en hun evolutie. Ons werk zal ons dichter brengen bij het kunnen moduleren van communicatie tussen planten cellen en hun milieu.