Europa identificeert zich graag met de klassiek Grieks-Romeinse oudheid. De Europese geschiedenis kent een continue uiteenzetting met deze ene periode uit haar verleden maar niet eerder leidde dit tot een zo selectieve en exclusieve identificatie als sinds de 19^de eeuw. De redenen voor dit classicisme zijn veelvuldig, de gevolgen meestal eenzijdig belicht. Hoe het classicisme met zijn visie op de oudheid een bepalende rol heeft gespeeld in de groei van nationalisme, kolonialisme en het Westers superioriteitsgevoel is zelden onder de aandacht gebracht en nauwelijks onderzocht. Onderzoek naar de impact van de oudheid op de moderne tijden beperkt zich tot receptiegeschiedenis, waarbij het voortleven van klassieke mythologie of historische thema’s centraal staat. Dit project richt zich op de schaduwzijden: de aanvaarding van slavernij en het beginsel van de Untermensch, de invloed in de frenologie, de band met totalitaire staatstructuren, seksisme en vrouwvijandigheid. Het project zoekt de oorzaken hiervoor niet in de oudheid zelf maar in de omgang met de oudheid en in de moderne motieven waarmee de oudheid voor eigentijds gebruik wordt ingeschakeld.