Kankercellen passen hun metabolisme aan om hun agressief gedrag te kunnen handhaven. Veel tumortypes vertonen specifieke aminozuurauxotrofieën. Een van de bekendste voorbeelden is acute lymfoblastische leukemie (ALL), die wordt gekarakteriseerd door een auxotrofie voor asparagine, dat klinisch wordt uitgebuit met behandeling van asparaginase. Stroomopwaarts fungeert de aminozuurstress respons pathway (AAR) als een belangrijk controle mechanisme. Als gevolg van aminozuur tekorten zorgt deze ervoor dat onder stress deze globale translatie stopt om middelen te herverdelen naar gerichte translatie. Dit leidde ons tot de hypothese dat kankertypes met aminozuurauxotrofieën mogelijk op kunnen behandeld kunnen worden door deze aminozuur stress respons te inhiberen. In dit onderzoek zullen we het therapeutisch potentieel van het blokkeren van de aminozuurstressrespons door GCN2-remming evalueren in patiënt-afgeleide xenograft (PDX)-modellen van leukemie en solide kanker subtypes. Daarnaast streven we ernaar om betrouwbare biomarkers te identificeren die de gevoeligheid voor GCN2-remming kunnen voorspellen.