Patiënten met hoofd-halskanker, hepatocellulair carcinoom of jodium-refractaire schildklierkanker hebben een slechte prognose, met
een respectievelijke 5 jaar totale overleving van ongeveer 50%, 15% en 20%. Patiënten kunnen geconfronteerd worden met ernstige klachten veroorzaakt door de behaneling met een nadelige invloed op de kwaliteit van leven. Bovendien zijn adjuvante therapieën vaak onvoldoende omgenezing of langdurige remissie bereiken wanneer een patiënt wordt gediagnosticeerd met gemetastaseerde ziekte. Er is dus grote behoefte aan nieuwe diagnostische en therapeutische interventies om de overleving en kwaliteit van leven van deze patiënten te verbeteren. De prostaatspecifieke membraanantigeen (PSMA) wordt sterk tot expressie gebracht op het membraan van de meeste prostaatkankers. Naast het mogelijk maken van verbeterde beeldvorming van prostaatkankers met PET/CT, wordt PSMA gebruikt als een nieuw therapeutisch doelwit en als doelwit voor PSMA met behulp van de therapeutische radionuclide 177Lu heeft aangetoond de overleving te verhogen bij patiënten met uitgezaaide prostaatkankers. De naam van het eiwit
werd ten onrechte gekozen, omdat PSMA ook tot expressie wordt gebracht in de tumor-geïnduceerde neovasculatuur van solide kankers. Aanzienlijk, PSMA expressie in deze solide kankers was geassocieerd met een slechtere prognose. Aldus kan immunohistochemische demonstratie van PSMA-expressie door de tumor en PSMA-gerichte beeldvorming met behulp van PET/CT kan een onderscheid maken tussen patiënten met ziekte met een hoog en laag risico. We veronderstellen dat de vernietiging van deze bloedvaten met 177Lu-PSMA de overleving zou kunnen verhogen bij deze patiënten. Bovendien zou, vanwege de verhoogde necrose, PSMA-gerichte radionuclidetherapie ook deimpact van andere systemische therapieën zoals chemotherapie of immunotherapie. Concluderend kunnen de resultaten van dit project een meer geïndividualiseerde tumorspecifieke therapie mogelijk maken met een betere overleving voor de patiënt.