Luminescentiedatering van kwarts en veldspaat wordt thans routinematig toegepast om de afzettingsouderdom van sedimenten te bepalen in een brede waaier aan disciplines in het Quartair onderzoek. De methode wordt ook in toenemende mate ingezet om blootstellings- en begravingsouderdommen te bepalen van gesteenteoppervlakken. Recent werd een fundamenteel nieuw signaal uit veldspaat ontdekt: infrarood fotoluminescentie (IRPL). IRPL bemonstert rechtstreeks de dosimetrische informatie opgeslagen in mineralen (de gevangen elektronen). Althans in theorie zou dit de meeste frequente moeilijkheden met bestaande luminescentietechnieken (bv. sensitiviteitsverandering en signaalinstabiliteit) moeten omzeilen. De potentieel significante voordelen van IRPL voor effectieve ouderdomsbepaling zijn echter niet gekend. Dit project heeft als doel om dit potentieel aan te boren. Deze studie combineert labo-onderzoek met casestudies in de natuurlijke omgeving om inzicht te verwerven in die karakteristieken van het IRPL-signaal die relevant zijn voor dateren: opnulstelling, stabiliteit en ouderdomsvenster. Deze inzichten worden dan benut om nieuwe en beproefde methoden te ontwikkelen voor toepassing op sedimenten en gesteenten. Tevens omvat het project de studie van plagioklaas, dat nog niet eerder met IRPL werd onderzocht. Het onderzoek moet resulteren in verbeterde of nieuwe methoden om een nog bredere waaier aan processen en gebeurtenissen doorheen het Quartair in de tijd te plaatsen.