In het kader van de energietransitie en de klimaatdoelstellingen wordt er wereldwijd meer en meer hernieuwbare elektriciteitsproductie geïnstalleerd. Deze productiecapaciteit is niet-stuurbaar en heeft een intermitterend karakter doordat deze afhankelijk is van de beschikbaarheid van wind en zon. Het elektriciteitsnet moet echter wel steeds in balans blijven, wat een afstemming vraagt van de productie op het verbruik of vice versa. In dit doctoraat wordt dieper ingegaan op de mogelijkheid van de chemische procesindustrie om deze benodigde balans te behouden, door het leveren van flexibiliteit. De chemie industrie is een grootverbruiker op vlak van energie, en elektriciteit in het bijzonder. Zij wordt ook gekenmerkt door een continue bedrijfsvoering, een doorgedreven energie integratie en operationele beperkingen ingegeven door veiligheid. Dit maakt dat het flexibel bedrijven van processen niet vanzelfsprekend is. Een grondige analyse van chemische processen toont aan dat flexibiliteit te vinden is in enkele specifieke chemische processen alsook in meer algemene ondersteunende processen. Het aggregeren of clusteren van verschillende processen en industriële sites kan het flexibiliteitspotentieel mogelijks nog verhogen. Een industrieel koelproces, een elektrolyse installatie en een hybride stoom productiesysteem worden als toegepaste case studies uitgewerkt in het licht van de mogelijkheden op de verscheidene elektriciteits- en reservemarkten.