Dit project is gebaseerd op een combinatie van uitgebreid archiefonderzoek en diepgaand etnografisch veldwerk en traceert de historische, diepere oorzaken van twee land conflicten die zich momenteel voordoen in het westelijke deel van de Acholi-regio in Oeganda. Door een longue durée lens toe te passen binnen een politiek ecologisch kader, analyseer ik deze hedendaagse landconflicten als onderdeel van de blijvende erfenis van interventies tijdens het koloniale tijdperk ten aanzichte van slaapziektebestrijding en natuurbeheer in de Acholi-regio.

Eind jaren negentig en begin 2000 was er een explosie van academische belangstelling voor het conflict van het Lord’s Resistance Army (LRA). Als epicentrum van dit conflict werd de Acholi-regio ook het epicentrum van een overweldigende golf van buitenlands onderzoek, waarvan een groot deel tot in de naoorlogse periode voortduurt. Maar met een gelimiteerde focus op het LRA-tijdperk, behandelt bestaand onderzoek Acholiland vaak alsof de geschiedenis van de regio begon in 1987, met de opkomst van het LRA. Het resultaat is een vaak ahistorische lezing van de huidige omstandigheden - zoals bijvoorbeeld de proliferatie van landconflicten in Acholiland in de jaren sinds het einde van de LRA-oorlog.

Standaard verklaringen van landconflicten in de regio analyseren vandaag het fenomeen als gevolg van de instabiliteit veroorzaakt door de oorlog en de daarmee gepaard gaande gedwongen verplaatsing van 90% van de Acholi-bevolking naar vluchtelingen kampen, in de periode tussen 1996 en ongeveer 2008. Zo'n analyse is nuttig bij het onderzoeken van kleinschalige landconflicten tussen buren of gemeenschappen die terugkeren uit vluchtelingen kampen. Maar de meest gewelddadige huidige landconflicten in de Acholi-regio gaan niet over conflicten tussen verschillence Acholi-gemeenschappen, maar eerder tegen de regering van Oeganda. Ik betoog dat het a-historisch en contraproductief is om deze conflicten uitsluitend te beschouwen als een erfenis van de LRA-oorlog, aangezien ze in feite ook het gevolg zijn van omwentelingen tijdens de vroege koloniale periode.

Mijn stelling is dat in de Acholi-regio van noord Oeganda de Britse koloniale overheid eerst slaapziekte-controle gebruikte, en later natuur conservatie, om lokale sociale en politieke structuren af te breken en met geweld te hervormen, met als doel de Acholi-samenleving om te vorme, om zo te kunnen voldoen aan de Britse bestuurlijke en economische doelen voor de regio. Dit beleid veroorzaakte niet alleen blijvende schade aan de landschappen en sociale structuren van de Acholi, maar liet ook een reeks aanvaarde logica en wettelijke kaders achter die de huidige regering van Oeganda in staat stelt om land van gemarginaliseerde Acholi-gemeenschappen in beslag te nemen, wat diepgewortelde en onstabiele landconflicten in de regio veroorzaakt.