UGENT zal de kwaliteit van MAX-codes op een geautomatiseerde manier beoordelen door gebruik te maken van AIIDA-plugins en workflows volgens gevestigde gemeenschapsprotocollen, en ook datasets van kristalstructuren, pseudopotentialen en andere relevante input leveren die kant-en-klare workflows mogelijk maken. Een minimale vereiste voor elke simulatie is dat deze geverifieerd moet worden: verdere verbetering van numerieke benaderingen mag het resultaat niet veranderen. Tegenwoordig kunnen we met computermiddelen dat precisieniveau voor berekeningen van elektronische structuren bereiken. Dit is benut in een recente inspanning van de gemeenschap waarbij verschillende MAX-leden betrokken waren om het nauwkeurigheidsniveau van de totale energievoorspellingen te bepalen voor een testset van 71 elementaire kristallen, met behulp van 40 verschillende soorten elektronische structuurcodes.18 Dit was de strengste test ooit voor deze complexe codes. Kleine verschillen maakten het mogelijk om een paar langdurige bugs eruit te halen, en de uiteindelijke uitstekende overeenkomst is een sterke wederzijdse versterking van de numerieke correctheid van de codes. Dit maakt de weg vrij voor een ambitieuzere poging: het verifiëren van elektronische structuurcodes in meer diverse en realistische omstandigheden en voor complexere eigenschappen. In plaats van 71 elementaire kristallen te onderzoeken, zullen we een testset van ongeveer 1000 kristallen bekijken, zo geselecteerd dat elementen vertegenwoordigd zijn in een systematische reeks omgevingen (structurele variëteit) en oxidatietoestanden (chemische variëteit). Door de resultaten van een all-electron code (zoals FLEUR) te vergelijken met een plane-wave pseudopotential code (zoals QUANTUM ESPRESSO), kan de kwaliteit van de pseudopotentialen grondig worden beoordeeld. Het merendeel van de wereldwijd gepubliceerde voorspellingen van elektronische structuren is gebaseerd op de prestaties van pseudopotentiaalbibliotheken, en onze geplande beoordeling is de strengste ooit om de best presterende bibliotheken te selecteren en te onderzoeken onder welke omstandigheden sommige pseudopotentiaalbibliotheken zouden kunnen falen. Naast het uitbreiden van de grootte en systematiciteit van de testset, zullen we de complexiteit van de onderzochte eigenschappen vergroten, door uit te breiden naar elektronische bandstructuren en energie-afgeleiden (krachten). Dit vereist verschillende kristalsets, met lagere-symmetriestructuren en vacatures of oppervlakken. Door de nauwkeurigheid van krachten te kennen, kan de nauwkeurigheid van fononen worden beoordeeld en daarmee van alle thermische eigenschappen die afhankelijk zijn van trillingsvrije energieën. Uiteindelijk zijn deze verificatie-inspanningen een noodzakelijke voorwaarde om aan validatiestudies te beginnen: onderzoeken in hoeverre de numeriek correcte voorspelling op een bepaald theoretisch niveau afwijkt van het experiment. Recente voorbeelden van validatiestudies hebben betrekking op eigenschappen die alleen afhankelijk zijn van totale energieën. We zullen dit naar het volgende niveau brengen door een statistisch relevant aantal nauwkeurigheidsbeoordelingen uit te voeren voor complexe eigenschappen, met fononen als eerste doel. Het verificatiewerk in deze taak zal bijdragen aan een groter vertrouwen in de numerieke juistheid van elektronische structuurcodes. Het validatiewerk zal ons in staat stellen om voor het eerst statistisch betekenisvolle foutbalken te bepalen voor DFT-voorspellingen van fononen en fononafhankelijke eigenschappen. Naast het uitbreiden van de grootte en systematiciteit van de testset, zullen we de complexiteit van de onderzochte eigenschappen vergroten, door uit te breiden naar elektronische bandstructuren en energie-derivaten (krachten). Dit vereist verschillende kristalsets, met lagere-symmetriestructuren en vacatures of oppervlakken. Door de nauwkeurigheid van krachten te kennen, kan de nauwkeurigheid van fononen worden beoordeeld en daarmee van alle thermische eigenschappen die afhankelijk zijn van trillingsvrije energieën. Uiteindelijk zijn deze verificatie-inspanningen een noodzakelijke voorwaarde om aan validatiestudies te beginnen: onderzoeken in hoeverre de numeriek correcte voorspelling op een bepaald theoretisch niveau afwijkt van het experiment. Recente voorbeelden van validatiestudies hebben betrekking op eigenschappen die alleen afhankelijk zijn van totale energieën. We zullen dit naar het volgende niveau brengen door een statistisch relevant aantal nauwkeurigheidsbeoordelingen uit te voeren voor complexe eigensc