Dit project heeft tot doel de complexe verwevenheid van de literatuur, ideologie en geweld te begrijpen in de romans van vier prijswinnende Franse auteurs. Patrick Deville, Pierre Michon, Olivier Rolin en Antoine Volodine worden vaak in één adem genoemd als een generatie schrijvers die getuige zijn geweest, en sommige hebben deelgenomen aan de ‘ evolutionaire jaren ’ dat de 1968 omwenteling gevolgd. Het voorgestelde project onderzoekt de verwerking van de meerduidige erfenis van de Franse Revolutie in de auteurs ’ fictief werk, en in het bijzonder hun focus on Terror. 1789 inderdaad diende als een referentiekader voor een reeks van de twintigste eeuw revoluties die ontaardde in een aantal van de meest destructieve episodes in de menselijke geschiedenis. De verwijzing naar de Franse Revolutie onthult daarom historische patronen en zorgt voor een beter inzicht in de mechanismen van massaal geweld. Bovendien, bij het bestuderen van de gevolgen van de revolutionaire project, de vier schrijvers opnieuw hun eigen verleden, het meten van de morele verantwoordelijkheid van een generatie die de communistische regimes in het Oosten heeft onderschreven en zelfs belandde legitimeren staatsterreur. De romans van Deville, Michon, Rolin en Volodine kunnen worden beschouwd als 'critical ficties ''(D. Viart), omdat zij zich bezighouden met historische en sociologische debatten, terwijl het ontwikkelen van innovatieve schrijven praktijken. Ik gericht op het onderzoeken van de nieuwe dynamiek van de werkelijkheid en fictie deze auteurs stellen, en de formele strategieën die ze hun toevlucht nemen tot om hun epistemologische project uit te voeren.