Dit project zal voor het eerst historische sociolinguïstiek en psycholinguïstiek combineren om taalkundige variatie in postklassiek Grieks te bestuderen. Hiervoor zal gebruik worden gemaakt van het corpus van Griekse documentaire papyri, een belangrijke bron voor onze kennis van de geschiedenis van de Griekse taal na de klassieke periode (ca. 300 v. Chr. tot 800 n. Chr.). Het onderzoek bouwt voort op bestaande infrastructuur ontwikkeld door de aanvrager in voorgaande onderzoeksprojecten, namelijk een geannoteerde database van schrijversvariatie en een recente verzameling van correcties door de schrijvers zelf. Belangrijke principes voor het verwerken en produceren van taal, die niet eerder onderzocht werden in dit corpus, zullen worden bekeken, met behulp van een kwantitatieve en kwalitatieve corpusanalyse, en vergeleken met relevante sociale factoren, zoals individuele taalvaardigheid, productieomstandigheden en de praktijkgemeenschap. Deze nieuwe kennis van de cognitieve en sociale processen die een rol spelen bij de productie van de meest frequente spellingsverwisselingen zal helpen de geschiedenis van de Griekse taal beter te begrijpen. Door de integratie van een nieuw psycholinguïstisch perspectief in de historische sociolinguïstiek zal dit project ook bijdragen tot een beter algemeen begrip van taalkundige variatie en verandering binnen de historische taalwetenschap.