Ondanks hun historisch geattesteerd belang als centra van agrarische en ambachtelijke productie in de
achterland van de grote steden, middeleeuwse landelijke nederzettingen in het graafschap Vlaanderen hebben zelden
in het centrum van academische archeologische studies. Alleen in de afgelopen jaren en voortbouwend op
belangrijke methodologische verbeteringen op het gebied van landschapsarcheologie, een meer systematische
onderzoek naar de aard, diversiteit en transformatie van middeleeuwse landelijke bezettingsvormen en veldsystemen
is ontwikkeld. In dit project stellen we voor om in meer detail een specifiek subtype te verkennen
van middeleeuwse landelijke bezetting, namelijk gegroepeerde landelijke nederzettingen. Gebaseerd op het geval van de verlorenen
ab nihilo geplant site van Nieuw-Roeselare, de aard en spatio-temporele ontwikkeling van de site
zal op een niet-invasieve manier worden beoordeeld door toepassing van een breed scala aan geïntegreerde landscapearchaeological
methoden, waaronder historische kaartstudie, luchtfotografie, geofysisch onderzoek en
intra-site veldgelgen. Het project zal een belangrijke bijdrage leveren aan, en een belangrijk toevoegen
methodologische aspecten van de debatten over middeleeuwse plattelandsnederzettingen, geplant dorp en verloren
dorpen in Vlaanderen en Noordwest-Europa.