De pompwerking van de hartspier wordt gecoördineerd door golven van elektrische activiteit. Gedurende hartritmestoornissen vormen zich levensbedreigende spiraalvormige activiteitspatronen. Met methoden uit de wiskundige natuurkunde zullen de interacties tussen dergelijke spiraalgolven onderzocht worden, wat moet leiden tot fundamentele inzichten in het ontstaan van hartritmestoornissen. De vanzelfsprekende toepassing ligt in een meer doelgerichte behandeling van ritmestoornissen, waaronder atriale en ventriculaire fibrillatie.