De opmerkelijke omvang van morfologische diversiteit en evolutionaire convergentie die paddestoelvormende fungi (Agaricomycetes, Basidiomycota) vertonen, verbaast mycologen al jarenlang. Een geschikt theoretisch kader om de evolutie van fungi te bestuderen, zou minimale genetische veranderingen vereisen om een snelle en verregaande morfologische diversificatie te veroorzaken. Een voorbeeld dat deze convergente evolutie duidelijk illustreert is sequestratie - de snelle en frequente evolutie van truffelachtige vruchtlichamen uit paddenstoelvormende zwammen. Paedomorfisme, waarbij de ontwikkeling van een soort vertraagt ten opzichte van haar voorouder, werd recent voorgesteld als een mogelijk alternatief van de klassieke adaptationistische, gradualistische benadering. Tussen verschillende sequestrate clades kunnen neotenische en progenetische origines onderscheiden worden, die aanleiding geven tot contrasterende morfologische en fylogenetische patronen. In dit project zullen we deze hypothese testen binnen de Agaricomycetes. We zullen de verschillende voorspellingen van deze theorie onderzoeken, waarbij we ons richten op verschillen in diversificatie, morfologie, selectiestrategieën en genoomevolutie. Deze resultaten zullen ons helpen begrijpen hoe fungi snel kunnen evolueren en zich aanpassen aan veranderende omstandigheden, en de genetische basis van dit adaptieve potentieel.