Project

Belichaamd leren met en van aikido: een kwalitatief en kwantitatief onderzoek naar het aanleren van interculturele communicatievaardigheden voor de werkplek

Code
DOCT/000663
Looptijd
28-06-2018 → 28-11-2024 (Verdedigd)
Doctoraal onderzoeker
Onderzoeksdisciplines
  • Humanities and the arts
    • Humanities and the arts not elsewhere classified
Trefwoorden
Engels Comparatief Kwantitatief Surveys en enquêtering Veldonderzoek Hedendaags Communicatie Didactiek Interculturaliteit
 
Projectomschrijving

Dit doctoraatsonderzoek onderzoekt hoe de Japanse krijgskunst aikido kan worden ingezet als een leermethode die lichaam en geest betrekt in interculturele communicatietraining voor de werkplek. Het onderzoeksproject heeft als doel de effectiviteit te bepalen van aikido-principes (leren van aikido) en bijhorende bewegingen (leren met aikido) in de ontwikkeling van interculturele competentie. Het onderzoek bestaat uit vier studies die vooral een beroep doen op kwalitatieve onderzoekmethoden, behalve de vierde studie die een gemengde methoden-benadering gebruikt.

De eerste studie verkent de parallellen tussen aikido-interactie en interculturele interactie. Het onthult dat beide de nadruk leggen op bewuste interactie die zich richt op het samen creëren van een gemeenschappelijke basis en harmonie. Aikido-interactie bereikt dat via fysieke oefeningen die multisensorisch leren en somatische training ondersteunen. Die bevindingen benadrukken het potentieel van aikido-oefeningen om de principes van harmonie en gemeenschappelijke basis aan te leren die essentieel zijn voor doeltreffende interculturele communicatie.

In de tweede studie werden interviews afgenomen met 20 aikido-experten van over de hele wereld. Daarbij werden elf kernprincipes van aikido geïdentificeerd, verdeeld in drie categorieën: rust, verbinding en ecologie. Die principes vormen een aikido-interactiemodel met overdraagbare vaardigheden. Bovendien benadrukt de studie dat de zelfregulerende en coregulerende eigenschappen van aikido fysieke, fysiologische en mentale veranderingen teweeg kunnen brengen die defensieve reacties verminderen en gedrag positief beïnvloeden, waardoor het aikido-interactiemodel een waardevolle belichaamde pedagogiek vormt voor interculturele communicatietraining.

De derde studie onderzoekt de variaties in de beoefening, motivatie, maatschappelijke rol en waarden die de aikido-experten rapporteren. Ondanks de verschillen blijven de kernprincipes van aikido consistent waardoor ze een gemeenschappelijk fundament bieden voor de toepassing van aikido-interactiemodellen in diverse contexten. Deze studie benadrukt dat aikido-principes aanpasbaar zijn aan verschillende hedendaagse omgevingen, terwijl de kernwaarden behouden blijven.

De vierde studie beoordeelt de impact van aikido-belichaamde training op deelnemers uit het werkveld. Een trainingsexperiment met 74 werknemers, werkgevers en ondernemers uit België en Nederland vergeleek interculturele communicatietraining met belichaamde aikido-oefeningen met een versie van diezelfde training met enkel theoretische uitleg. Uit de gemeten en bevraagde gegevens bleek dat het aikido-interactiemodel (leren van aikido) en de belichaamde leerervaring (leren met aikido) een positief effect hebben op de tevredenheid van de deelnemers, hun geheugenprestaties en hun interculturele competentie.

Dit doctoraatsonderzoek benadrukt de pedagogische en conceptuele voordelen van de integratie van fysieke activiteiten zoals aikido in interculturele communicatietraining. De principes van aikido, vooral ter ondersteuning van een intrapersoonlijk (intern), interpersoonlijk (extern) en hoger ontwikkelingsproces, bieden een uitgebreide methode om interculturele competentie te bevorderen met een focus op rust, cognitieve empathie, antropokosmisch-geïnspireerde nobele doelen en levenslang leren. Daarom is de integratie van aikido in professionele interculturele communicatietraining een verrijking voor bestaande modellen en benaderingen. Door de bevindingen van dit onderzoek af te stemmen op vooruitstrevende taalkundige theorieën, suggereert dit onderzoek uiteindelijk dat aikido kan worden begrepen als een taal. Dat perspectief stelt toekomstige onderzoekers in staat om aikido te belichten via taalkundige theorieën, waarbij het potentieel van aikido wordt benadrukt als een taal die sociale interactie, lichaamsbewegingen, zintuiglijke ervaringen en contextuele betekenisvorming omvat. Toekomstig onderzoek met een dergelijke benadering kan waardevolle hulpmiddelen aanreiken aan trainers en deelnemers van interculturele communicatietraining of andere leer- en communicatiedoeleinden ondersteunen. Kortom, dit onderzoek benadrukt de waarde van leren met en van aikido om interculturele communicatievaardigheden in de werkplek te verbeteren.