Dit project heeft tot doel de mechanische kwaliteit van 3D-geprinte metaalonderdelen te beoordelen door middel van trillingstesten. De eerste fase van het project omvat het ontwerp van een flexibele experimentele methodologie om lineaire en niet-lineaire trillingsverschijnselen op een snelle manier (minder dan 1 seconde) vast te leggen. Tegelijkertijd zal een numeriek model worden opgezet om diepgaand inzicht te krijgen in de (niet-lineaire) vibratiedynamiek. Hierop voortbouwend zal het project trillingsverschijnselen interpreteren en een duidelijk verband leggen tussen materiaalkwaliteitsindicatoren en waargenomen trillingsgedrag. De laatste fase richt zich op het gebruik van machinaal leren om onderscheid te maken tussen geprinte metaalonderdelen van hoge- en lage kwaliteit. Het unieke karakter van dit projectvoorstel is de integratie van experiment, simulatie en machinaal leren, waardoor inzicht wordt verkregen in de mechanische kwaliteit van geprinte metaalonderdelen door middel van trillingstesten. Dit project zal het breder gebruik van geprinte metaalonderdelen in hoogtechnologische industrie bevorderen.