De Tweede Wereldoorlog in België wordt persoonlijk en lokaal herdacht, in verschillende en vaak
contrasterende manieren. Internationaal is het Belgische geheugenlandschap dan ook gewezen
als een unieke case study, niet alleen vanwege de veelheid van oorlogsherinneringen, maar vooral voor de
gebrek aan nationale aandacht voor de overwinnaars van de oorlog: verzetsstrijders. Niettegenstaande de
politiek gebruik van verzetslegaat door het Franstalige deel van België, sterke verzetscijfers
zoals Lucie en Raymond Aubrac, Stéphane Hessel in Frankrijk of Frits De Zwerver en Pim
Boellaard in Nederland is afwezig in het naoorlogse België. Belgen ook niet samen
denk aan overleden verzetsstrijders die lijken op Jean Moulin of Hannie Schaft. Ze hebben wellicht
bestonden, maar ze worden zeker niet nationaal herdacht. Was het de marginale rol van weerstand?
bewegingen tijdens de bevrijding, hun ideologische pluraliteit, de concurrentie met de erfenis van
Vlaamse collaborateurs of de federalisering van de Belgische staat waren fataal voor de patriottische
vertellingen waarop deze organisaties zijn gebouwd? Dit onderzoek zal onderzoeken wie
vertegenwoordigde verzetsorganisaties in de naoorlogse samenleving. Daarnaast naoorlogse tijdschriften
gepubliceerd door deze organisaties zullen worden onderzocht om aan te geven hoe 'weerstand' werd weergegeven.
Dit onderzoek beoogt dus inzicht te bieden in de bijna afwezige erfenis van verzet in de naoorlogse periode
België.