Tegenwoordig besteden veel museumbezoekers en kunsthistorici weinig aandacht aan de kaders van kunstwerken,
en ze zijn niet geneigd om een ​​bepaalde betekenis aan hen toe te schrijven. In het vroegmoderne Europa in
contrast, uitgebreide frames waren wijd verspreid. Er lijkt een kloof te bestaan ​​tussen de weg
frames worden vandaag en ongeveer 400 jaar geleden gewaardeerd. Het is deze kwestie die het project zal aanpakken
bij het formuleren van de volgende drie doelen:
(1) Het eerste doel is om de ontwikkeling van frames in vijf kunstvormen in kaart te brengen: wandtapijten, miniaturen,
schilderijen, prenten en sculpturen. Hiertoe zullen vijf casestudies worden uitgevoerd die de
periode tussen 1540 en 1600 in Antwerpen, destijds een belangrijk economisch en cultureel centrum.
(2) Het tweede doel is om de relatie tussen de betekenis van frames en dialectiek te onderzoeken. In
Vroegmodern Europa was dialectiek een prominente theoretische discipline die zou hebben vastgesteld
de manier waarop mensen dachten en redeneerden. Ik beargumenteer dat kunstenaars dialectische principes toepasten in
hun werken, en dat deze principes een sleutel zijn om de specifieke logica van frames te begrijpen.
(3) Het derde doel is om te onderzoeken in hoeverre frames gerelateerd zijn aan hedendaagse kunsttheoretische en
beeld theologische debatten. Deze debatten waren vooral dominant in de zestiende-eeuwse Laag
Landen, en had een duidelijke invloed op de beeldende kunst.
Om de twee laatste doelen te bereiken, zullen frames worden bestudeerd in verband met het vroegmoderne
verhandelingen over dialectiek en beeldtheologie.