Observationele conditionering verwijst naar de bevinding dat wanneer mensen een ander observeren reactie op een bepaalde stimulus, verandert hun eigen gedrag ten opzichte van die stimulus. Dit leren Van effect wordt gedacht dat het een vitale rol speelt in vele aspecten van het dagelijks leven. Bijvoorbeeld het observeren van iemand angst in de aanwezigheid van een dier verhoogt ook de angst van de waarnemer voor het dier. Het is vaak aangenomen dat effecten zoals deze het gevolg zijn van de vorming van eenvoudige associatieve verbindingen (tussen de stimulus en de reactie van de persoon) in het geheugen van de waarnemer. Wij zijn de eerste om systematisch onderzoek doen naar het alternatieve idee dat deze effecten ontstaan ​​omdat mensen hun gebruiken waarnemingen om conclusies te trekken over de eigenschappen van stimuli.
Eerst testen we of observationele conditioneringseffecten verminderd of geëlimineerd kunnen worden door in diskrediet brengen (via instructies) van de overtuigingen waarop mogelijk cruciale gevolgtrekkingen zijn gebaseerd. Tweede, we onderzoeken of louter instructies over waarnemingen ook kunnen leiden tot een verandering in gedrag en of deze geïnstrueerde effecten vergelijkbaar zijn met op ervaring gebaseerde effecten. Tenslotte,  we onderzoeken de relatie tussen observatieconditionering en overreding door te onderzoeken of observationele conditionering wordt beïnvloed door dezelfde moderators als de impact van overtuigingskracht berichten. Het testen van deze voorspellingen zal niet alleen onze theoretische en empirische kennis vergroten over dit belangrijke leerfenomeen, maar is ook gebonden aan belangrijke praktische zaken implicaties.